Pantanal, regenwoud Brazilië (oktober 2012)

Pantanal, Porto da Manga  eind oktober 2012

Waaaat vliegt de tijd! Potverdikkie, besef me net dat ik alweer over de helft van mijn trip ben.. En wat een ervaringen, culturen, leuke mensen, gekke belevenissen.. Tijd om even van de wereld af te sluiten, en dat kan prima in de Pantanal!

De Pantanal is een regenwoud / jungle gebied in het zuiden van Brazilië; in het regenseizoen ligt het grotendeels onder water, maar nu ik hier ben is bijna alles droog gevallen. Het gebied is enorm, en veel meer open dan het noordelijker gelegen Amazone gebied, volop flora en fauna!

Goed, na een beetje bijgekomen te zijn vanuit Bonito, heerlijk languit in de bus naar de Pantanal. Halverwege uitstappen en 3 uur wachten op de volgende bus, in een hitte van +40 graden C… Vanuit hier gaan we verder met een 4x4, de uiteindelijke bestemming ligt echt ver in de middle of nowhere; geen internet / telefoon, en ditmaal erg blij met de koude douche, max. temp. gemeten tijdens deze trip was 44 graden! Verblijf is op een pousada; een soort range met paarden etc. De onze was gelegen aan rivier de Paraguay; zwemmen was hier absoluut not done vanwege duizenden kaaimannen (40 miljoen in heel Pantanal) en pyranja’s!

Dag 1 konden we heerlijk bijkomen en relaxen, maar dag 2 gingen we gelijk los.. 6 uur ontbijt en daarna een boottrip, WAUW (alweer ja..), wat een mooi gebied! In het smalle, wiebelige bootje zagen we direct al vele kaaimannen langs zij gaan, en de vogels vlogen ons letterlijk om de oren, inclusief de Tuiuiu; het nationale symbool van de Pantanal streek (spreek uit als het Engelse To You You)! Tevens otters van zo’n 2 meter gezien, en capibara’s (sommige mensen van Spulwike kunnen zich dit monsterlijke beest vast nog herinneren!); een cavia-achtige van ruim een halve meter hoog! Bij terugkomst een heerlijke lunch en tijd om af te koelen in onze kamer met airco. Toen de ergste hitte verdwenen was; Pyranja vissen! Voor redelijk kleine visjes hebben ze toch best enorme tanden, en het gillen kon ik dan ook niet laten bij het ‘haak-afhalen’, gelukkig hadden we een pro bij ons die enige ondersteuning kon bieden. Na 6 pyranja’s aan de haak geslagen te hebben op naar de pousada om de pyranja’s klaar te maken voor het avondmaal, en al houd ik normaal niet echt van vis; de zelf gevangen en bereide pyranja smaakte heerlijk!

’s Avonds was het tijd voor een avondtrip over het water; op beeld is het niet vast te leggen (vanwegen mijn ‘shakende’ handen?), maar die honderden oogjes van kaaimannen in het water en daarboven een volle maan..

Het gillen van de middag zette zich voort bij de vliegende vissen. Echt ik probeerde me in te houden, want ik was enigszins een kleine attractie op dat moment, maar het lukte me gewoon niet! Die vliegende vissen doen geen kwaad en bijten niet, maar als ze midden in de nacht vanuit het water op je schoot springen, dan schrik ik gewoon.. En als ik schrik dan geef ik gewoon een gilletje; ik kan er echt niets aan doen..

Na een goede nacht ging de wekker wederom vroeg, dit maal om op het paard te stappen; hier had ik erg naar uitgekeken en gelukkig werden mijn verwachtingen waar gemaakt! Eerst een beetje wennen aan Juan my horse, maar toen we éénmaal maatjes waren, ging ik lekker achteraan rijden; liet ik Juan my horse even grazen en daarna ik galop naar de groep: JIEHAAAHH!!! Door de rivieren, de wouden en over de ‘prairi’.. Cowboy Wyts is born!

In de namiddag op anaconda en kaaimannen jacht, de anaconda helaas niet gevonden; maar kaaimannen wederom in overvloed, zelfs één in handen gehad! 

’s Avonds tijd voor een biertje in de plaatselijke pub, wederom plastic stoeltjes; maar ditmaal met een jukebox, VengaBoys all over the place: Brasiiiilll! Zeer gezellige dansgroep opgericht met lokals en tourist! Grappig om te zien hoe huizen (en ‘pubs’) op palen gebouwd zijn, omdat het water in het regenseizoen zo’n 6 meter hoger is als op dit moment.

Dag daarna gelukkig uitslapen tot 7 uur en een jungle tocht stond op het programma; Tukans, blauwe papagaaien en apen gespot.. En langzamerhand werd het alweer tijd om naar de bewoonde wereld terug te gaan! Op naar partyplace Rio…!

Het bevalt me prima om alleen te reizen, het is heerlijk om elke dag zelf te bepalen wat je doet, of je blijft of gaat, en met wie je wat wilt gaan doen.. Tot nu toe heb ik op de meeste plekken erg gezellige mensen ontmoet van over de hele wereld en heb zo nu en dan op het punt gestaan om mee te gaan naar Bolivia of Peru (ook nuchter!). Maar heb stand gehouden aan mijn originele plan, en telkens weer kwam ik weer andere leuke mensen en prachtige omgevingen / ervaringen tegen. Het kleine nadeel van alleen reizen is dat je je eerdere ervaringen niet kunt delen met je ‘nieuwe vrienden’. Alles wat ik tot nu toe meegemaakt heb zit in mijn geheugen, maar soms mis ik het om even herinneringen op te halen die je ‘samen beleefd’ hebt. Daarom vind ik het erg fijn om het met ‘jullie’ te delen op deze manier; het van je af schrijven in de positieve zin van het woord zeg maar…

Dus; blijf me volgen ;-) Voor jullie het weten ben ik weer thús!

p.s. Ow ja, ditmaal geen foto’s, maar een filmpje van de ‘hoogtepunten’ Pantanal, enjoy.. (doe ik ook)