Eerste weekjes Thailand (Bangkok, Chiang Mai, Mae Sariang, Mai Hong Son en Pai)

Ja jeetje, waar moet ik beginnen?! Het is hier nu twee uur s nachts, wordt morgen ochtend 8 uur opgehaald voor een weekje volunteering work in een olifanten opvangcentrum.. Eigenlijk geen tijd om te schrijven, maar ik verplicht mezelf maar even!

Teveel leuke dingen gedaan dus om een update te plaatsen!

Even graven, maar twee en halve week geleden ben ik aangekomen in Bangkok.. Wat een stad! De place to be voor backpackers is Koh San Road; alleen maar souveniers, massages, hostels, bier, muziek, feest, etc. Oorspronkelijk was het niet mijn plan hier te verblijven, maar vanwege een overboeking hier toch terecht gekomen, niets mis mee! Na twee dagen jetleg en nachtleven en overdag slapen werd het tijd dit ritme te doorbreken; verplicht een tour boeken. Geen idee wat ik precies geboekt had, maar moest 8 u s ochtends klaar staan (weg jetleg!!).. Eerst naar de floating market; iets wat voorheen voor Thaise mensen was om spullen te verkopen, maar nu zie je 80% toeristen in de bootjes, klik klik klik foto foto foto.. Dus.. Nog even met een slang op de foto en op naar de volgende ‘attractie’… Tigre Temple; wat een afschuwelijk ding!! Werkelijk; ze zeggen hier tijgers op te vangen, en garanderen je dat geen enkele tijger onder invloed van verdovende middelen is… Ik geloof er niets van! 6 tijgers aan de ketting, 100en mensen in rij om ermee op de foto; verschrikkelijk; je wordt bij de hand gepakt, mag naast en tijger zitten en op de foto.. Wat voelde ik mij een enorme toerist, had er nog voor betaald ook (tja, het levert ‘leuke plaatjes voor thuis’ op..)

Goed, Bangkok was verder prima, de massages heerlijk en de mensen erg prettig, maar toen ik eenmaal het dag-en-nacht-ritme van Thailand te pakken had, was ik wel in voor iets minder attractiefs; graag wat doen alsjeblieft!

Dus met de bus naar Chiang Mai gedaan; dit op zich is een vrij toeristische plek, maar ze organiseren vele dingen in de regio; zoals trekkings! Dit sprak mij wel aan, dus direct voor de volgende dag een 3 daagse trekking geboekt. SUPER! Als gids hadden we MISTER WISKEY, en hij droeg zijn naam eer aan, geen moment hebben we hem nuchter gezien; vallend uit de kar, zingend onderweg, dansend samen met zijn vriend mister smokey.. Een beetje vreemd, maar erg gezellig!

De trekking begon dag 1 met een 3 uur durende ‘wandeling’ door de jungle; prachtig!! Het gevoel helemaal in het oerwoud te zitten (wetende dat er natuurlijk duizende toeristen je voor zijn geweest, en nog menigeen je zal volgen). Uitgekomen was er het olifantenrijden, had hier enigszins mijn twijfels over; die beesten zijn daar toch niet voor gemaakt?! Mijn toeristische interesse won, en samen met twee Amerikanen heb ik tranen gelachen om die beesten, die absoluut niet luisteren en alleen maar bananen willen eten. Ik zat gelukkig in het ‘zitje’, maar als je op de nek van dat beest zat, kreeg je continue een slurf naar je toe waar je een banaan in moest duwen! Mike zat dus voorop, en toen we links af moesten riep hij de hele tijd: Left, left… alsof dat beest dat begrijpt, na een banaan ging hij wel links overigens! De bananen waren na 3 minuten op, dus toen werden de takken wild van de bomen gerukt; het was erg amusant voor ons, maar als je je bedenkt dat die olifanten dit 3 maal daags doen, wordt je daar weer minder vrolijk van.

Na het olifanten rijden was het tijd voor een ijskoude douche en een heerlijk warm buffet met kampvuur. Al snel kwam de gitaar tevoorschijn, en omdat ik sinds enkele maanden een noot speel (en er enig alcohol in het spel kwam) durfde ik die in handen te nemen; samen met nog een Nederlandse Anouk gespeeld: Do You Remember…  Was erg grappig dat een Thai met een Nederlandse ex dit herkende, en hij op zijn telefoon Volumia met ‘Hou me vast’ afspeelde; HOU ME TEGEN!

Na enige opstartproblemen de volgende ochtend de olifanten gewassen, en daarna werd het na een sprankelende duik bij de watervallen, weer tijd voor een tocht ter been! 5 uur later (alleen maar klimmen..) aangekomen in een heel klein dorpje waar we zouden overnachten! Wauw, wat mooi allemaal, slapen op een minimatje, en eten rond het kampvuur.. In het dorp waren allerlei kinderen waar we fantastisch mee gespeeld hebben; heb er het stro nog van achter mijn oren!

Na de elephant massage van mister Wiskey (die overigens op de vraag of hij 24u p.d. dronken was antwoordde; NO, 25!), heerlijk geslapen.. Volgende dag afgedaald naar de rivier waar we wild water raften en bamboo raften hebben gedaan. Natuurlijk moest de gids ons ‘om’ krijgen, en lukte hem dat.. Al met al een echt super trip gehad met natuur, cultuur, gezelligheid, etc…

Even een dagje bijkomen, en mijn trip kreeg zijn vervolg; het Nederlandse meisje wat ik onderweg tegen gekomen was, vond mijn plannen goed klinken, en is de twee weken daarna met mij opgetrokken: erg gezellig Karin!

Het idee was een rondje Noord-West Thailand te doen (grens gebied met Birma). Dit startte in Mae Saring. Bij aankomst direct een boeking voor een twee daagse trekking gedaan, bij mister Salawin (stond aanbevolen in Lonely Planet; YES!).  Na een hapje en drankje aan de rivier, vroeg naar bed..

De volgende ochtend bleek Karin ziek te zijn, en niet mee te gaan op de trekking; jammer maar helaas, ik ging wel! Met de truck 2 uur rijden, daarna een 1,5 uur boot genomen op de rivier die de grens vormt met Birma en toen kon de trekking beginnen… Tja, dat dachten we toen nog. Onze gids had 8 maanden geen trekkings gedaan en dat hebben we geweten. Na 500 meter bleef hij even steel staan; HEAVY.. Uhm, sorry, maar we hebben nog geen km gelopen toch?! 500 meter verder ging hij er zelfs bij zitten, en maar puffen en steunen.. We waren allemaal erg verbaasd; dit kon toch niet waar zijn voor een gids waar met zoveel lof over werd gesproken? Nog maar even afwachten dit.. Toen we 2uur later (en 1,5u wachten op de gids..) aankwamen in een dorpje, kwam hij er achter dat we in het verkeerde dorp terecht gekomen waren.. Lekker dan! Mister Salawin kon een plaatselijke vrouw zover krijgen wat noodles voor ons te koken en was ondertussen druk bezig de weg te vragen.. Toen we om 3 uur eindelijk de lunch voorgeschoteld kregen, vroegen we hoelang het lopen zou zijn naar onze slaapplek; 3 uur! En hoe laat wordt het donker? 6 uur! Goed Mister Salawin, dan komen we dus niet voor het donker aan; we moeten nog eten en met uw tempo doen we er 5 uren over.. Het is nu 3 uur! “No, it’s not 3 o’clock”, Yes it is! “Really? Ow we will pass two other villages”..  Goed ons vertrouwen in de gids was op dat moment total vervlogen, maar wat moesten we anders dan hem volgen?!

2 uur later liepen we ergens wat duidelijk geen pad meer was, takken, struiken, doorns, alles in het gezicht gehad en de schemering zette in, zonder dat we ook maar een dorp gepasseerd waren. De plek waar we moesten zijn was na elke heuvel, en in de jungle werd het later donker dan in de nacht volgens Salawin.. We hebben meerdere keren geopperd terug te gaan naar ons ‘luchdorp’, maar Salawin knows better.. Toen het echt schemerig was, moest hij met ons instemmen om terug te gaan.. We kwamen uit in een ander dorp, ze hadden er nog nooit een toerist gezien, en na vragen bij meerdere huishoudens (ik voelde me Josef en Maria bij kerst..) konden we eindelijk ergens slapen op een ‘bamboo’ balkon op een rieten matje.. Eten was weke rijst met rauwe eieren; gelukkig hadden we een fijne groep en konden we niet anders dan er maar om lachen.. Na meerdere slaappillen, oordopjes tegen de varkens en kippengeluiden (die om ons heen liepen) toch enkele uurtjes kunnen slapen! De volgende ochtend eerst 1,5uur lopen naar de rivier; daar moest mister Salawin een boot er op uit sturen om ons ontbijt te halen van de plek waar we eigenlijk uit hadden moeten komen; ofwel 4u later eindelijk wat te eten!

Als groep hadden we al besloten dat we dit allemaal niet erg prettig vonden; er zouden olifanten zijn (sommigen hadden 2 dagen gewacht op deze trip om de olifanten te zien!), en die waren in geen velden of wegen te bekennen. Mister Salawin wou niet aan gezichtsverlies lijden en was het niet met ons eens.. Tot een compromis gekomen; een lokaal iemand nam ons mee voor een trekking tour van 3 uren door de jungle; PRACHTIG, en lekker tempo haha! Bij aankomst werden we ergens gedropt; geen idee waar, en niemand die een woord Engels sprak! Na 2 uur wachten (we hadden geen idee waarop..) besloten proberen om dan maar zelf terug te komen (geen mister Salawin te bekennen). Boot geregeld, en prompt stond Salawin daar; You where at the wrong place? (Hoe kan dat nu als je geen idee hebt waar je bent?!).. Moe en niet voldaan kwamen we uit eindelijk terug in Mae Sariang.. Ik vond het allang prima, we hebben de echte jungle gezien, en geslapen op het minst toeristische plekje ever (wat ik wou!).. Maar voor diegenen die iets meer comfort wouden dan lauwe rijst met rauw ei, en slapen op keiharde ondergrond was het erg zuur..

Goed, na een heerlijk nachtje in het hostel verder getrokken met Karin (die gelukkig weer beter was!) naar Mae Hon Son en daarna richting Pai.

Dit zijn beiden twee prachtige plekken, en we hadden de mazzel dat er hier een soort festival is op het moment; lekker in het Thaise leven begeven; bootjes met kaarsen het water opgelaten om de watergeesten te verdrijven, en een soort van ballonnen de lucht in gelaten! Verder waren er ’s avonds Thaise bokswedstrijden en minimiss verkiezingen! Wat een relaxte sfeer! Ondertussen ook nog enkele malen een scooter gehuurd, en zoals ze hier zeggen heb je voor een 125cc geen rijbewijs nodig; “You wear helmet, then it’s okay”.. Gelukkig geen ongelukken veroorzaakt, ben benieuwd wat ze dan gezegd hadden! Wel super tof om tegen de 100 te gaan midden door de bergen hoor! Af en toe even stoppen om een tempel of waterval te bekijken..

In Pai hadden we het scooter / moterbiken helemaal te pakken, en besloten we zelfs met de dit gevaarte terug te keren naar Chiang Mai (140 km); SUPER!! Na een fikse regenbui onderweg gelukkig heel aangekomen!

Na een gezellig avondje poolen met twee zeer spirituele Argentijnen, is het nu tijd om op bed te gaan; morgen ochtend dus voor een week de jungle in met olifanten, en Engelse les geven aan kinderen in de omliggende dorpen.. ZIN IN! Geen enkel bereik daar qua internet of telefoon, so: SEE YOU LATER!

X